﴿وَ لْتَکُنْ مِنْکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَى الْخَیْرِ وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ﴾
و باید از میان شما گروهی باشند که مردم را به نیکی فراخوانند و آنان را به کار پسندیده وادارند و از کار زشت و نکوهیده نهی کنند، اینانند که نیکبخت خواهند بود. (سوره آل عمران آیه ۱۰۴)

مطــــــــالبه اولویت دار نخست
ایرانیان میراث دار خون ٢٠٠٠ زن و مرد مسلمانی هستند که ناجوانمردانه به جرم دفاع از فرهنگ عفاف و حجاب به دستور قزاق دست نشانده انگلیس، در مسجد گوهرشاد به خاک و خون کشیده شدند و به گمنامی در گورهای دسته جمعی مدفون گشتند. قیام خونین گوهرشاد عظیم ترین و مظلومانه ترین نهضت تاریخ جهان است در دفاع از حجاب.
هشتاد و هشتمین سالگرد و پاسداشت شهدای مظلوم، گمنام و غیرتمند این واقعه را در شرایطی برگزار می کنیم که چند ماه پیش از این، دشمن با تمام توان خود، علنی ترین و بی پرده ترین مبارزه خود علیه عفاف و حجاب را در قالب فتنه ای خونین به نمایش گذاشت.
دشمنانی که برای مبارزه با فرهنگ عفاف و حجاب، حداقل ۴۳ سال از شیوه های نرم استفاده کردند، این بار شمشیر را از رو بسته و با شعار “زن، زندگی، آزادی” چند ماه کشور را به آشوب کشیدند، آن هم در شرایطی که خودشان تاکید دارند که اولویت مشکل مردم ایران مسائل اقتصادی است نه مسائلی همچون عفاف و حجاب.
در واقع دشمن هیچ وقت میدان مبارزه با عفاف و حجاب که اصلی ترین و بارزترین نماد مسلمانی و انقلابی در جامعه ماست را ترک نکرده بلکه امروز علنی تر و پرسروصداتر از گذشته عمل می کند.
تا جایی که در رسانه های خود رسماً اذعان می کنند که حذف حجاب (این ارزش فطری و الهی) خاکریز اولی است که بعد از فتح آن، حذف ولایت فقیه و براندازی نظام اسلامی را ممکن خواهد کرد.
در واقع خاکریزهای مهم دشمنان، همان دو تاکید پرتکرار شهدایمان در وصیت‌نامه‌های شان است که به حفظشان تاکید داشتند؛ حجاب و ولایت فقیه.
از سوی دیگر در چهل و چهارمین سال عمر انقلاب اسلامی وضعیت کارنامه عفاف و حجاب ایران اسلامی درخور مجاهدت ها، شهادت ها و انتظارات از جامعه دینی نیست. علل و عوامل این معضل اجتماعی متعدد است؛ علاوه بر نقش امیال ذاتی و غریزی در حوزه شهوات جنسی از یک طرف و سیاستهای دائمی دشمنان برای مبارزه با این ارزش الهی از طرف دیگر، آنچه امروز قابل کنترل و البته تاسف برانگیز است، کم کاری مسئولین و متولیان این امر عقلی، شرعی و قانونی است. لذا آنچه بطور ویژه در صدر مطالبات مهم قرار دارد، رسیدگی به کم کاری متولیان یا همان گشت ارشاد مسئولین است.
در واقع علاوه بر حوزه و روحانیت و متدینین جامعه که همواره در برابر حاکمیت ارزش های الهی در جامعه مسئولند، کارگزاران صف اول این امر؛ مسئولین کشور هستند که متاسفانه کارنامه خوبی در اجرای این وظیفه قانونی و واجب شرعی و سیاسی ندارند.
حقیقت آن است که میدان عمل اصلی ما برای حل معضل بی حیایی و بی حجابی، خیابان نیست، بلکه خیابان، ویترین نمایش، محل بروز و نتیجه¬ی همه کم کاری های ما و پرکاری های دشمنان است.
مصوبه ۴۲۷ و ۸۲۰ شورای عالی انقلاب فرهنگی وظایف تمامی نهادها و سازمان های متولی این امر را مشخص کرده اما متأسفانه ترک فعل بسیاری از متولیان امر باعث تشدید وضعیت موجود شده است.
طبیعتاً در میان مجموعه ۳۳ نهاد مسئول، نهادهای فرهنگی و آموزشی مسئولیت سنگین تری داشته و دارند. نهادهایی چون «وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی»، «وزارت آموزش و پروش» و … که قرار است پیشران حرکت بسیاری از نهادهای دیگر باشند.
همانطور که در فتنه ۱۴۰۱ شاهد بودیم که فعال ترین قشری که پیاده نظام و قربانیان دشمنان بودند، نوجوانان یا همان دانش آموزان در مدارس ِآموزش و پرورش ما بودند و این خود اهمیت نقش آموزش و پرورش را نشان میدهد که شهید بزرگوار باهنر نیز در اهمیت آن فرمودند: ” تا مدارس ما اصلاح نشود انقلاب ما ضمانتی برای تداوم ندارد.”
مدارس پایگاه های انسان سازی هستند. همانطور که امام راحل ما فرمودند: “در عالم هیچ موجودی به پایه انسان نمی رسد و هیچ شغلی به پایه انسان سازی نمیرسد” . “معلمی شغل انبیاست و شغل معلمی، شریف ترین و پرمسئولیت ترین شغل هاست.”
یعنی فرهنگ و تمدن انقلاب اسلامی از هر جا که تحت تهاجم و ضربه قرار بگیرد، یکی از اصلی ترین نهادهایی که قرار است این خسران را جبران کند، نظام تعلیم و تربیت است.
اما متأسفانه امروز دغدغه بسیاری از خانواده ها این است که واقعاً آموزش و پرورش، نظارتی بر گفتار و رفتار معلمان در سر کلاس ها ندارد که گاهی حرف های ضداخلاق و ضددین از زبان معلمان مدرسه گفته می شود؟ یا ضابطه و قانونی حداقل برای پوشش و آرایش معلمان و کادر مدرسه وجود ندارد؟! یا نظارتی بر اجرای این قوانین نیست که امروز آش آنقدر شور شده است که بعضی معلمان نه تنها در فضای مجازی که در فضای حقیقی مدرسه نیز خودشان را ملزم به رعایت حدود پوشش ظاهری نمی کنند؟

در مدرسه ای که معلم و مدیر در رفتار و کلام شان حرمت خدا و اعتقادات را نگه نمی‌دارند، ما چطور میتوانیم انتظار داشته باشیم که دانش آموزان یاد بگیرند حرمت پدر و مادرشان را نگه دارند؟!

در فضایی که بعضاً کادر مدرسه حداقل چارچوب ها و حریم های الهی را رعایت  نمی کنند، چطور انتظار داشته باشیم که فرزندان ما حریم و ادب روابط با دیگران را یاد بگیرند؟! در مدرسه ای که بعضی معلم ها خوشان را ملزم به رعایت قوانین و ضوابط پوشش و آرایش نمیدانند چطور نوجوانانِ دانش­آموز یاد بگیرند که به قوانین اجتماعی احترام بگذارند؟

قرار است فرزندان ما اینها را از کجا یاد بگیرند؟

با کمال تأسف باید گفت که منشاء گفتار و رفتارهای هنجارشکنانه در حوزه حیا و عفاف و حجاب و این تب بیمارگونه­ای که در جامعه دیده میشود، عفونتی است که یکی از مراکز اصلی درمانش محل تربیت یعنی محل آموزش و پرورش است که امروز خودش محل نگرانی دغدغه مندان شده است.
همانطور که رهبر فرزانه ما فرموند: “وسوسه‌ای که روی آن جوان و نوجوان اثر می‌گذارد را باتوم نمی‌تواند برطرف کند، تبیین می‌تواند برطرف کند.”

این تبیین برای دانش آموزان ما قرار است کجا اتفاق بیافتند؟ متأسفانه امروز شاهدیم که آموزش و پرورشی که مسئولیتش، آموزش علمی و پرورش دینی و اخلاقی دانش آموزان است، خودش تبدیل شده به محل نگرانی بسیاری از خانواده هاست تا جاییکه در این شرایط اقتصادی، خانواده های دغدغه مند مجبورند فرزندانشان را در مدارس غیر انتفاعی مذهبی و قرآنی ثبت نام کنند تا از گزند آسیب هایی که در مدارس دولتی هست در امان بمانند.

وجود این ناهنجاری ها و بی رسمی ها دیگر در حد استثنا در چند مدرسه در چند شهر و استان نیست رویه غالب در بسیاری از مدارس در شهرهای مختلف کشور تبدیل شده است.

لذا تأکید می شود مردمی با این پیشینه تمدنی و هویت اسلامی – ایرانی، نمی‌توانند و نباید نسبت به نواقص جدی، سهل انگاری و قانون شکنی ها در حوزه عفاف و حجاب بی تفاوت باشند به خصوص اگر در جایگاهی با مسئولیت آموزش و پرورش فرزندانمان باشد، آن هم از طرف کادر مدرسه و معلمانی که در سند تحول به عنوان “موثرترین عنصر در تحقق مأموریتهای نظام” نام برده شده اند.

ادامه این روند به هیچ عنوان قابل اغماض نیست و نیاز به اقدامی قاطع و اصلاح فوری و جدی دارد. در راستای تقویت نهاد آموزش و پرورش خواستار ضابطه مندی مشخص و دقیق در زمان جذب و نظارت جدی هنگام انجام مسئولیت بر رفتار، گفتار و پوشش کادر مدرسه هستیم و حتماً موضوع بازگزینش افراد خاطی که زحمات و دلسوزیهای کادر شریف آموزش و پرورش را تحت الشعاع قرار میدهند، میبایست در دستور کار جدی وزارت آموزش و پرورش قرار بگیرد. به این جمله رهبر حکیم انقلاب بیشتر دقت کنیم که فرمودند: ” اگر یک انقلاب تحت فشار اقتصادی، سیاسی و تبلیغی قرار گیرد، قابل ملامت و سرزنش نیست اما اگراین انقلاب نتواند فرزندش را تربیت کند، قابل ملامت و سرزنش است.”

دومیـــن مطــــــــالبه اولویت دار
نکته حائز اهمیت بعدی فضای بازار لباس در جامعه اسلامی مان است. عفیفانه زیستن نیازمند تأمین و در دسترس قرار دادن لوازم سبک زندگی عفیفانه است. بازار پوشاک جامعه اسلامی ما چه میزان با نیازمندی ها اقشار مختلف به پوشاک ایرانی اسلامی تناسب دارد؟ دسترسی ارزان، زیاد و متنوع برای کدام دسته سهل تر است؛ لباس های عفیف و پوشیده یا مدهای مبتذل و هنجارشکن؟ خروجی کارگروه مد و لباسِ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و نتیجه جشنواره های متنوع این کارگروه در جامعه تا کنون چه بوده است؟ جایگاه نظارتی اتاق اصناف و وزارت صمت در وضعیت بی سامان بازار پوشاک چیست؟
اگر بهترین کارهای تبیینی_فرهنگی در عرصه جهاد تبیین انجام گیرد اما در بازار اسلامی نمونه های صحیح پوشاک اسلامی خصوصا پوشاک اسلامی وجود نداشته باشد، باید توقع بروز افراد با چه ظاهرهایی را داشته باشیم؟
مگر رسالت کارگروه ساماندهی مد و لباس در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی چیزی جز ساماندهی مد و لباس بر اساس شاخصه های فرهنگ و ارشاد اسلامی است که امروز نه تنها این رسالت ایفا نمی شود، بلکه در مواردی خود، مُبلّغ و مُرّوج مدل های مغایر با ارزش های اسلامی و ایرانی است؟
اصلاح ضوابط و دستورالعمل ها و نظارت جدی بر اجرای تکالیف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خصوصاً در حوزه مد و لباس باید در اولویت دستور کار این وزارتخانه قرار گیرد تا حرکت های تبلیغی و ترویجی به سرانجام برسد ان شاءلله

۲۱ تیرماه؛ سالروز عظیم ترین و مظلومانه ترین نهضت تاریخ جهان- و هفته عفاف و حجاب بهترین فرصت است برای مطالبه زنان و مردان غیور و نجیب این سرزمین است. نه با حرف و شعارهای کلیِ مرسوم مطالبه گران عزیز، بلکه مطالبات کاربردی و مشخص بر اساس اولویت های تعیین شده در حوزه عفاف و حجاب، در “آموزش و پرورش” و در حوزه بازار مد و لباس با مسئولیت “وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی” با هدف کمک و تقویت مسئولین دلسوز این دو وزارتخانه.
لذا تجمعات و مطالبات مشخص و هدفمند مردمی در این ایام، ضمن تقویت متولیان دلسوز و معتقد برای انجام وظایف قانونی، نه تنها نادیده گرفتن شرایط سخت اقتصادی نیست و مثل همیشه نه تنها هیچ معنایی از تقابل مردم با مردم یا مردم با مسئولین را نخواهد داشت، بلکه قاطع تر از همیشه، مطالبه ی بازار مد و لباس اسلامی_ ایرانی و محیط آموزشی پاک (از همه عوامل ترویج دهنده فرهنگ بی حیایی در جامعه) و بالنده را داشته و این بار تا وصول نتیجه نهایی و دستیابی به این حقوق مردم نجیب کشورمان، به هیچ عنوان کوتاه نیامده و از پای نخواهیم نشست.

• تابلو نوشته ها:
 فرزندان مان را به آموزش و پرورش به امانت سپرده ایم.
 آموزش و پرورش موظف به نظارت های جدی است.
 معلم الگوی انسان سازی است، نه بی اعتقادی.
 اجرای ضوابط پوشش کادر مدرسه، مطالبه جدی ماست.
 آموزش و پرورش در شأن ایران اسلامی باید باشد.
 اصلاح مدارس، ضمانت تداوم انقلاب اسلامی است.
 و …
 مانتو، پوششی عفیفانه است یا لباسی برای جلوه گری؟!
 مانتوهای اسلامی در بازار اسلامی نیست.
 مانتوهای غیرعفیفانه و شلوارهای پاره، شایسته جوانان ایرانی نیست.
 آیا جشنواره مد و لباس فجر انقلاب #اسلامی نباید مروج پوشاک #اسلامی باشد؟
 و …
هشتک های فضای مجازی:
#امانتهای_معصوم
#امانتداران_مسئول
#اصلاح-مدارس
#نظارت_بر_پوشاک_اجتماعی
و …

دستگاههای مورد مطالبه:
 از وزارت آموزش و پرورش جهت نظارت و اصلاح وضعیت پوشش، رفتار و گفتار معلمان و کادر مدرسه.
 از کارگروه ساماندهی مد و لباس بعنوان متولی اصلی مد و لباس کشور جهت انجام وظایف قانونی خود در مدیریت و ساماندهی بازار مد و لباس اسلامی و ترویج مدل های عفیفانه اسلامی.

قالب مطالبه:
 میتوان از تجمعات و راهپیمایی های مردمی روز عفاف و حجاب برای اینموضوع و با عنوان مطالبه جامعه عفیف استفاده کرد.
 برگزاری تجمع اعتراض آمیز مقابل ساختمان اصلی “وزارت آموزش و پرورش”، “وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی” در تهران و مطالبه اجرای فوری و بدون قید و شرط خواسته های فوق.
 برگزاری تجمع اعتراض آمیز مقابل ادارات “آموزش و پرورش” و “فرهنگ و ارشاد اسلامی” در شهرستانها و مطالبه انعکاس اعتراض مادران و خانواده های ایرانی از نابسامانی فرهنگی و اجرای فوری و بدون قید و شرط خواسته های فوق.