فرشته ذوالفقاری فعال عرصه عفاف و حجاب در حاشیه جشنواره طراوت در گفتگو با خبرنگار مرآت با تبیین فلسفه عفاف وحجاب آن را امری فطری دانست و درتوضیح آن گفت: امور فطری برخواسته از ذات بشر و یک موضوع همگانی است و نیاز به تحصیل علوم ندارد و از سوی دیگر این امور ذاتا دارای قداست و احترام است.
فرشته ذوالفقاری گفت: در اروپا تا قبل از قرن بیستم زنان در اجتماع از لباس های پوشیده، روسری و حتی چادر استفاده میکردند.اما همزمان با تحولات اقتصادی و فرهنگی قرن بیستم نظیر توسعه کارخانجات و ظهور سینما بتدریج از میزان پوشیدگی زنان کاسته شد.
این فعال عرصه عفاف وحجاب با بیان اینکه ردپای عفاف را می توان در بین تمام تمدن های بشری از ابتدای شکل گیری و پیداش آنها دید، اذعان کرد: با نگاه به آثار به جا مانده همانند سنگواره ها و مجسمه ها از تمدن های مختلف دنیا از روم و یونان و ایران باستان در هزاران سال پیش از میلاد مسیح می توان دریافت که در بین تمام آنها در زمانی که هنوز هیچ ارتباطی بین کشور ها وجود نداشته و هنوز ترویج دین صورت نگرفته،حجاب و پوشش رونق داشته است.
ذوالفقاری همچنین تصریح کرد: در تاریخ هیچ زمانی برهنگی به عنوان ارزش نبوده است و با بررسی آثار و پژوهش های تاریخی نیز این موضوع اثبات می شود که در بین تمامی تمدن های گذشته کسانی که از ارزش و مرتبه اجتماعی بالاتری برخوردار بودند، پوشش مناسب تری داشتند و بالعکس بردگان و افراد درمرتبه پایین اجتماعی معمولا برهنه بودند.
وی با بیان اینکه حیازدایی ابتدا در قرن پانزدهم و در قالب جنبشی ضد دین موسوم به رنسانس آغاز شد، افزود: این جنبش با ایدئولوژی دنیا محوری و اومانیسم و با هدف حذف خدا (الاهیات) و اخلاقیات (قوانین اخلاقی) از زندگی بشر و مبتنی بر استثمار ساده لوحان و بینوایان رنجکش توسط عده‌ای خاص شکل گرفت و تفسیری دیگر از کمال انسان ارائه داد که در آن صرفاً جسم او تقدس یافته و محور و معیار فضیلت معرفی شد.
این فعال فرهنگی نقاشی را تنها ابزار رسانه درآن دوران دانست و بیان کرد: هنر رنسانس که عبارت بود از نقاشی، مجسمه‌سازی و ادبیات هنری شهوانی بود که با به تصویر کشیدن بی‌شرمانه ی برهنگی جنسی ، بخصوص در زنان به آن شکلی که سرگرم کننده و لذتبخش باشد، بیشترین خدمت را به این جنبش خصوصاً حاکمان و ثروتمندان کرد، چرا که ابزار هنر در عادی سازی بی حیایی و قبح شکنی امور مقدس اثر بسزایی دارد.
ذوالفقاری با بیان اینکه سرانجام در قرن بیستم و پس از انقلاب صنعتی ، تلاش برای بی حجابی در غرب به ثمر نشست،اذعان کرد: کارخانه داران که به فکر سود بیشتر خود بودند و اخلاقیات برایشان بی‌اهمیت بود، زنان را که کارگران ارزان‌تری بودند بر مردان ترجیح می‌دادند و آنان را هنگام استفاده از دستگاه‌های خطرناک به استفاده از لباس‌های تنگ و کوتاه وادار می کردند، بدین ترتیب در جامعه صنعتی زن نیز صنعتی شد و مردانی که طالب حذف شرم و حیا بودند به بهانه آزادی زن و در واقع برای سوءاستفاده بیشتر از او، زنان را به عرصه فحشا کشاندند.
وی تلاش برای ترویج بی حجابی را یک تفکر جهانی دانست که دامنه آن به کشورما نیز دردوران رضا شاه تحت عنوان کشف حجاب و تلاش برای یکسان سازی حجاب زنان کشیده شد، اظهار کرد: در ایران به دلیل اینکه زنان با اسلام آشنا بودند ترویج برهنگی با زور همراه بود که درنهایت شکست خورد.
ذوالفقاری در پاسخ به این سوال که فلسفه وعلت تلاش تفکر جهانی برای ترویج بی حیایی در بین زنان چیست، تصریح کرد: یکی از پروتکل های صهیونیست برای تسلط برجهان این است که باید از ابرازهایی برای انکه مردم به خودشان مشغول شوند استفاده شود وهیچ چیزی بیشتر از عیاشی و تجمل پرستی نمی تواند انسان را به خودش مشغول کند و از این رو از زن به عنوان ابزاری برای تبلیغ و بهره وری و کسب درآمد استفاده کردند.
این فعال عفاف و حجاب تفکرات افراط و تفریط غربی وشرقی را براساس نظر مقام معظم رهبری مردود دانست و اضافه کرد: اسلام بهترین شیوه و جایگاه زن را ارائه می دهد که نه می خواهد زن درپستو بماند ونه همانند ابزاری از آن بهره کشی شود، بلکه براساس دیدگاه پیامبر جایگاه زن عفت و پاکدامنی و درعین حال حضور فعال درجامعه است.
منبع: خبرگزاری مرآت
